Aantal Bladeren:5754 Auteur:Bioteke Corporation Publicatie tijd: 2024-10-14 Oorsprong:Bioteke
Urineweginfectie (UTI) is een van de meest voorkomende bacteriële infecties ter wereld, die de gezondheid van allerlei mensen beïnvloedt. Elk jaar zijn er ongeveer 150 miljoen Gevallen van UTI wereldwijd. Deze infectie vormt niet alleen een bedreiging voor de persoonlijke gezondheid, maar oefent ook een enorme druk uit op de volksgezondheidssystemen. Met de toename van antibioticaresistentie staan de diagnose en behandeling van UTI voor grotere uitdagingen. Dit artikel bespreekt de oorzaken, symptomen, diagnostische testtechnologieën, behandelingsopties en het wereldwijde probleem van antibioticaresistentie waarmee UTI wordt geconfronteerd.
Urineweginfectie is een infectie veroorzaakt door pathogene micro -organismen die het urinewegen binnenvallen (inclusief nieren, urineleiders, blaas en urethra). Escherichia coli is de meest voorkomende ziekteverwekker, goed voor ongeveer 80% van alle gevallen. Andere veel voorkomende ziekteverwekkers zijn Klebsiella, Enterococcus en Proteus.
Vrouwen lopen een veel hoger risico op UTI dan mannen omdat vrouwen een kortere urethra hebben, wat het voor ziekteverwekkers gemakkelijker maakt om de blaas binnen te gaan via de urethra. Bovendien zijn de oudere, zwangere vrouwen, immuungecompromitteerde personen en diabetespatiënten allemaal risicogroepen voor UTI.
Gemeenschappelijke gevoeligheidsfactoren voor urineweginfectie zijn invasieve procedures, die bacteriën in de urethra en blaas kunnen brengen, en ook urethrale schade kunnen veroorzaken, wat leidt tot urineweginfectie. Invasieve procedures van het urinestandssysteem omvatten voornamelijk cystoscopie, retrograde pyelografie en katheterisatie, waarbij katheterisatie de meest voorkomende invasieve procedure van het urinestelsel in de klinische praktijk is. 2-4% van de patiënten met inwonende urinekatheters zal bacteriëmie en sepsis ontwikkelen, met een sterftecijfer van 13-30%.
De Centers for Disease Control and Prevention in de Verenigde Staten meldden dat urineweginfecties veroorzaakt door inwonende katheters als eerste gerangschikt onder nosocomiale infecties, 42%. Een studie in het Verenigd Koninkrijk meldde dat urineweginfecties veroorzaakt door inwonende katheters verantwoordelijk waren 30% van nosocomiale infecties. Een onderzoek naar 2.772 In het ziekenhuis opgenomen patiënten door Hiroshima University in Japan toonden aan dat urineweginfecties goed zijn 33% van het totale aantal nosocomiale infecties, waarvan 93% werden veroorzaakt door inwonende katheters.
De symptomen van UTI variëren afhankelijk van de plaats van infectie:
Lagere urineweginfectie (zoals cystitis en urethritis): Symptomen omvatten frequent urineren, urgentie, pijn of verbranding tijdens urineren, urine -geur, hematurie, lagere buikpijn, enz.
Bovenste urineweginfectie (zoals pyelonefritis): symptomen zijn ernstiger en koorts, koude rillingen, misselijkheid, braken, lage rugpijn, enz. Kan optreden. Indien niet in de tijd behandeld, kan infectie van de bovenste urinewegen leiden tot complicaties zoals nierschade en sepsis.
Nauwkeurige en snelle diagnose is essentieel voor de behandeling van UTI. Momenteel bevatten de detectiemethoden voor urineweginfectie voornamelijk de volgende categorieën:
A. Urineonderzoek
Urineonderzoek is een van de routinematige detectiemethoden voor het diagnosticeren van UTI. Het bepaalt of er een infectie is door indicatoren zoals witte bloedcellen, rode bloedcellen en nitrieten in de urine te detecteren. De detectie van leukocytenesterase is een belangrijk hulpmiddel voor het identificeren van een toename van witte bloedcellen, hetgeen duidt op infectieuze ontsteking.
B. Urinecultuur
De urinekweek is de meest betrouwbare methode voor het diagnosticeren van UTI, die de specifieke pathogenen van infectie kan identificeren en antibiotica -gevoeligheidstests kan uitvoeren. Hoewel deze methode nauwkeurig is, duurt het meestal 24-48 uur om resultaten te krijgen. Daarom wordt het bij acute infecties vaak gebruikt in combinatie met andere snelle detectiemethoden.
C. Snelle diagnostische reagentia
In de afgelopen jaren zijn snelle detectiereagentia op basis van immunochromatografie en moleculaire biologietechnieken op grote schaal gebruikt. Immunochromatografie kan bijvoorbeeld binnen enkele minuten pathogene antigenen in urine detecteren en een vroege diagnose bieden. De voordelen van dit type kit zijn snelle snelheid en eenvoudige werking, die geschikt zijn voor primaire medische instellingen of zelftesten thuis.
D. Moleculaire detectie
Moleculaire detectietechnologieën zoals PCR (polymerasekettingreactie) worden in toenemende mate gebruikt voor de diagnose van UTI. PCR -technologie kan extreem lage concentraties van pathogeen DNA of RNA detecteren met hoge gevoeligheid en specificiteit. In vergelijking met traditionele kweekmethoden kan PCR de detectietijd aanzienlijk verkorten en kan het geneesmiddelresistente genen identificeren, waardoor artsen worden geholpen nauwkeurige antibioticabehandelingsplannen te formuleren.
Sommige fluorescerende PCR-detectietechnologieën die specifiek gericht zijn op antibioticaresistentie kunnen bijvoorbeeld genen detecteren geassocieerd met resistentie, zoals β-lactamasegenen en quinolon-resistentiegenen. De toepassing van dergelijke technologieën kan niet alleen snel infecties diagnosticeren, maar ook helpen om resistente stammen te identificeren en geïndividualiseerde behandelingsplannen te begeleiden.
e. Innovatieve detectietechnologieën
Opkomende microfluidica en op nanotechnologie gebaseerde sensoren worden ook ontwikkeld voor een snelle diagnose van UTI's. Deze technologieën hopen de snelheid en nauwkeurigheid van detectie verder te verbeteren door het proces te vereenvoudigen, met name het bieden van meer kosteneffectieve oplossingen in gebieden met beperkte middelen.
Behandeling van UTI's is meestal afhankelijk van antibiotica. Artsen kiezen voor geschikte antibiotica op basis van bacteriële cultuur of snelle diagnostische resultaten. Veelgebruikte antibiotica zijn sulfonamiden, chinolonen en cefalosporines. Voor milde lagere urineweginfecties zijn orale antibiotica meestal voldoende om binnen enkele dagen te genezen; Voor gecompliceerde of bovenste urineweginfecties kan een langere behandeling of ziekenhuisopname vereist zijn.
In de afgelopen jaren is antibioticaresistentie een groot probleem geworden bij de behandeling van UTI's wereldwijd. Vanwege het misbruik of onjuist gebruik van antibiotica, blijft het aantal drugsresistente stammen toenemen, vooral de weerstand van gewone pathogenen zoals Escherichia coli.
Volgens het WHO-rapport neemt antibioticaresistentie bij UTI-patiënten toe en zijn veel traditionele eerstelijnsbehandelingsmedicijnen (zoals quinolon-antibiotica) niet langer effectief tegen bacteriële infecties in sommige gebieden. Deze situatie leidt tot een stijging van de faalpercentages van de behandeling, langdurige ziekenhuisopname en nog ernstiger complicaties.
Om deze uitdaging aan te gaan, moet de wereld de volgende maatregelen nemen:
Rationeel gebruik van antibiotica: verminder het overmatig gebruik van antibiotica en gebruik antibiotica alleen wanneer de bron van infectie duidelijk is.
Versterk de toepassing van snelle detectietechnologie: door snelle diagnose en moleculaire detectietechnologie, zorg ervoor dat pathogenen en hun resistentiekenmerken nauwkeurig kunnen worden geïdentificeerd vóór de behandeling.
Bevorder antimicrobiële managementplannen: richt een nationaal of regionaal antimicrobieel managementsysteem op om het misbruik van antibiotica te beperken.
Hoewel UTI's gebruikelijk zijn, kunnen ze effectief worden voorkomen door goede hygiënegewoonten en een gezonde levensstijl te handhaven. Hier zijn enkele veel voorkomende preventieve maatregelen:
Houd voldoende water: meer water drinken helpt bacteriën door de urethra te spoelen door te plassen.
Goede hygiënegewoonten: vrouwen moeten van voren naar achteren vegen na het gebruik van het toilet om te voorkomen dat bacteriën uit het anale gebied naar de urethra brengen.
Uit op tijd: vermijd het lang vasthouden van urine, vooral na geslachtsgemeenschap, wat de kans op bacteriële reproductie kan verminderen.
Rationeel gebruik van antibiotica: vermijd willekeurig gebruik van antibiotica en volg het advies van de arts om de ontwikkeling van resistentie tegen geneesmiddelen te voorkomen.
Hoewel urineweginfecties gebruikelijk zijn, kunnen hun symptomen veel ongemak veroorzaken en in sommige gevallen ernstige complicaties. Door de vooruitgang van moderne detectietechnologieën, zoals snelle immunoassays en moleculaire tests, is de diagnose UTI efficiënter en nauwkeuriger geworden. Bovendien is het met de toenemende uitdaging van antibioticaresistentie cruciaal om vroege detectie en precieze behandeling te versterken.
Wereldwijde medische systemen moeten zich inzetten voor het ontwikkelen en bevorderen van innovatieve diagnostische technologieën en het rationele gebruik van antibiotica om effectief te reageren op urineweginfecties en hun last op de volksgezondheid te verminderen.
